انصاف ششم : چرا مردم به " مد کشور خود " بی اعتماد شده اند؟

خواسته یا ناخواسته ، دانسته یا نداسته ، باید قبول کنیم ایران جز انگشت شمارترین کشورهایی ست که به شکل دیوانه وار به پرستش " مـد " اروپایی ها مشغول است.
قصد نداریم " مد " اروپایی-آمریکایی را مورد نقد قرار دهیم ، مشکل این است که وقتی به یک جوان میگویم " فلان لباس را نپوش " از قبل باید به این سوال پاسخ دهیم که " پس جوان چه بپوشد؟ "
البته این پذیرش بدون چون و چرای ایرانی ها از مد غرب هم خود جای فکر می آورد

امروزه ایرانیان به شکل خیلی افراطی از مد غرب تبعیت میکنند. ( لازم به ذکر است وقتی از غرب حرف میزنیم علاوه بر سیستم کمونیستی-لیبرالی باید در نظر داشته باشیم که داریم از قطب علم و دانش و فن آوری سخن به زبان می آوریم .)

 

اما به هرحال ما زاده ی این کشوریم ! ( البته باید به این هم توجه داشت که نباید بیخودی به ایرانی بودن یا مرد و زن بودن خودمان بنازیم - چرا که مرد یا زن بودن ما و یا ایرانی بودن ما تحت تاثیر و انتخاب خود ما نبوده - انسان میتواند به دستاورد خودش بنازد - حالا اگر 1000 کیلومتر آنطرف تر به دنیا آمده بودیم ، امروز باید به یک فرهنگ دیگر مینازیدیم و افتخار میکردیم )

زاده ی ایران یعنی فکر ایرانی داشته باشد ، البته مشترکاتی با غرب هم داشته باشیم اما خودمان از خودمان ابداع کنیم !

مشکل ما از وقتی شروع شد که مردم اعتماد خود را نسبت به محصولات کشور خود از دست دادند ( و حق هم داشتند ) اینطور شد که بعدها اگر هم مارک های ایرانی مثل My hero هم با کیفیت و مد جدید تولید شد باز هم مردم به چشم قبل به آن نگاه کردند و با درنظر گرفتن جنس بد کالاهای بد ایرانی که قبل از آن تولید شده بود از آن هم آنچنان استقبالی نکردند.

سوال این است که چرا باید روی لباس ما یک متن وجود داشته باشد؟

 آیا ما در متقاعد کردن دیگران به آنچه که هستیم موفق نیستیم؟ یا اینکه میخواهیم تمام جامعه بداند که ما چه فکری داریم ؟!؟! ( خود کم بینی )

سوال بعد وقتی مطرح میشود که به سوال بالا بتوانیم پاسخ دهیم و آن هم اینکه چرا باید متن روی لباس ما با خطوط انگلیسی یا هر زبانی نوشته شود که خواندن آن متن کار هر بشری نیست ( و گاو نر میخواهد و ... ) یا اینطور مطرح کنیم که چرا نباید روی لباس یک ایرانی ، به زبان مادری او نوشته شده باشد ؟!؟!

از این سوالات مبتدی که بگذریم به تفاوت ها و اتفاقات عمده میرسیم.

وجود لباس های پاره و زخمی تن یک فرد ایرانی چه میکند؟!؟!

این لباس ها مخصوص چه جنبشی بود؟ و دلیل استفاده ی آنها در ایران چیست؟!؟!

 ( این را هم باید در نظر گرفت که امروزه از طریق علم هم میشود اثبات کرد شلوار جین برای جنس مذکر - که عمده خریدار این نوع شلوار است - کاملا مضر و نهی شده است - چرا که تمام لباس های زیر و رو اگر تنگ و چسب باشند ، به علت تنگ بودن باعث میشوند در جنس مذکر ، بیضه ها به بدن نزدیک تر شوند و دمای بیضه ها با دمای بدن یکسان شود و همه میدانیم این اتفاق یک فاجعه برای جنس مذکر است چرا که باعث میشود سیستم جنسی قوای ساخت اسپرم را از دست بدهد و بطور کلی فرد "عقیم" شود )

مثلا امروزه پیدا کردن شلواری که فاق کوتاه نباشد خیلی سخت امکان پذیر است. برای همین باز هم به همان سوال ابتدا میرسیم! دلیل این است که جوان مجبور به خرید آن است چون جایگزین بهتری برای آن در بازار ایران نیست!

شلوار فاق کوتاه در آمریکا نماد چه بود؟ و در ایران چه میکند؟!؟!

چیزی که امروز برای مصرف کننده ی ایرانی نهادیده شده است این است :

 "جنس ایرانی میتواند بدترین انتخاب باشد مگر اینکه خلافش ثابت شود."

درد اینجاست که یک شب جنیفر استون توی تور 100 روزه ی خودش ساپورت میپوشه و از فردای اون روز ایرانی ها به طرز وحشتناکی شروع به خرید ساپورت کردند بدون اینکه نظر خودشان برایشان اهمیت داشته باشد. گویا نظر " جنیفر استون " را به نظر خود ترجیه میدهند ! یک شبه مردم ایران دیوانه وار از استون تبعیت کردند و هنوز هم ماه هاست که این تاثیر بین مردم هست ، اما بیش از 30 سال است که روحانیون و نیروی انتظامی و بسیج و منکرات و ستاد امر به معروف و هزار سازمان دیگر توی گوش مردم میخوانند که " دست از این غرب زدگی خود بردارید " اما مردم همچنان به حرف " جنیفر استون " بیشتر گوش میکنند.

باید ریشه یابی کرد که عیب در کجاست؟ و چرا جوانان و مردم اعتماد خود را به کالاهای ایرانی و متذکران ایرانی از دست داده اند؟

 آیا افرادی که خود تذکر میدهند ، متذکر اطرافیان خود هم هستند؟

باید جوانان را دوباره به راه آورد. البته نه با روش های افراطی !

درپناه خداوند رحمان و رحیم

سید یاسین سالاریان